Tijdens een psychedelische festival kreeg ik het idee om weer eens 2C-B te gebruiken. Nu ben ik niet een ervaren tripper en heb ik het afgelopen jaar psychedelica links laten liggen omdat het bij mij wat negatieve gevoelens kan oproepen en ik moeite heb met loslaten. Maar 2C-B was de eerste keer dat ik het gebruikte erg relaxed dus ik durfde het aan.
Toen ik de 2C-B nam, had ik het de twee voorgaande dagen ook al genomen. De eerste dag was dit in combinatie met speed en voelde ik niet zo heel veel van de 2C-B. Ik vermoed dat de speed het effect van 2C-B afzwakte. De dag daarna had ik bewust geen speed genomen, en had ik een fijne trip op ongeveer een derde pilletje. De derde dag had ik ‘s ochtends weer speed genomen en ik ging ervanuit dat ik na 3 dagen wel een beetje tolerantie voor 2C-B had opgebouwd. Ik begon de avond dus meteen met een derde van een pilletje.
Opkomst
Ik ga dansen bij de mainstage. Net als de dagen ervoor duurt het best een tijdje voor ik iets van de 2C-B begon te merken, zo’n anderhalf uur. Omdat ik er nog niet veel van voelde neem ik de rest van het 2epilletje in. Hoewel ik nog niet echt aan het trippen ben, anderhalf uur na inname, voel ik me wel heel relaxed. Als ik dans op stimulerende middelen als speed voel ik me normaal heel stijf als ik even stop met dansen, maar op 2C-B voel ik me juist heel soepel en relaxed in mijn eigen lichaam.
Tijdens het dansen raak ik gefascineerd door een persoon die naast mij staat te dansen. Die persoon en zijn vrienden hebben een soort gekleurde lampjes bij zich. De aanwezigheid van die persoon maakt mij blij en geeft mij energie. Ongeveer een uur na het bijnemen verlaat ik de dansende menigte om naar de wc te gaan en even te gaan zitten. Naast de mainstage zie ik mijn vrienden, die op het punt staan naar een ander podium te gaan. Ik besluit met ze mee te gaan.
De speeltuin
Onderweg komen we wat mensen tegen. Ik ken ze niet, maar ik ga er even bij zitten omdat ik ook even wil uitrusten. Ik begin nu wat meer van de 2C-B te merken, ik voel me een beetje vager. Ik kijk naar de bomen, waar gekleurd licht op wordt geschenen.
We gaan verder en we komen bij het podium waar we naartoe gingen. Ik wilde eigenlijk nog steeds even zitten, maar iedereen gaat dansen, en ik besluit ook maar te gaan dansen. Juist op dat moment draait de DJ een meezing liedje. Ik ken het liedje niet zo goed, dus ik zing niet mee. Even weet ik niet zo goed wat ik moet doen. De meeste andere mensen zingen wel mee, en de saamhorigheid die erbij komt kijken, samen met de vele gekleurde lichtjes die schijnen bij dat podium, voelen aan alsof het oud en nieuw is.
De muziek gaat verder en ik ga weer dansen. De 2C-B werkt nu wel volop en ik voel me heel vaag en blij. Ik heb niet zo heel veel visuele effecten, hoewel ik op een gegeven moment de zijkant van een meisje zie vervormen in geometrische vormen. Even ben ik bang dat ik de controle verlies, dat de wereld om me heen heel raar wordt, ik niet meer begrijp wat om me heen gebeurd en ik niet meer weet wat ik moet doen. Gelukkig lukt me het dit los te laten, ik ben gewoon lekker aan het dansen en wat er precies om me heen gebeurd maakt helemaal niks uit. Ik geniet van de vaagheid, dat ik er niks meer van begrijp. Het voelt alsof ik in een speeltuin ben, of op een kermis. Het gaat alleen maar om de lol. Ik voel me heel onserieus en vraag me af waarom ik in het dagelijks leven altijd zo serieus ben.
Geen paniek
Na een tijdje word ik toch echt moe, en ga even ergens zitten. Ik merk nu dat ik niet alleen fysiek moe ben, maar ook mentaal. Op dat moment wordt de trip heftiger, vooral mentaal. Ik denk een aantal woorden waarbij een klinker is vervangen voor een andere. Dit verontrust mij, aangezien ik iemand ken die dit had tijdens zijn psychose.
Dan gaat mijn hoofd in sneltreinvaart allemaal klanken denken. Het is alsof mijn hoofd aan het brainstormen is, allemaal klanken aan het uitproberen is en met elkaar probeert te associëren om uiteindelijk woorden te vormen. Ik heb dit eerder gehad tijdens trips en vind dit niet fijn. Ik besluit het los te laten en maar af te wachten met wat voor woorden mijn hoofd uiteindelijk zal komen.
In mijn hoofd ontstaan zinnen die wel bestaan uit bestaande woorden, maar in die combinatie geen betekenis hebben. Die zinnen, hoewel ik weet dat ze onzin zijn, voelen voor mij wel alsof ze heel belangrijk zijn. Ik voel me hier echt niet meer prettig bij. Ik weet dat het maar een trip is en ik niet echt psychotisch word, maar ik heb ook geen zin om nog een paar uur in deze staat door te brengen. Ik raak een beetje in paniek. In gedachten zeg ik tegen mijzelf: ‘ik ga te hard’. Het denken van een logische zin geeft mij het gevoel geeft dat ik de controle weer terug heb. Echter merk ik, na een paar keer dit tegen mijzelf gezegd te hebben, dat deze negatief geladen zin ervoor zorgt dat ik me nog slechter ga voelen. Ik bevestig immers in gedachten dat het niet goed gaat, waardoor ik dit ook steeds meer ga geloven en steeds meer in paniek raak. Ik besluit dat ik deze negatieve spiraal wil doorbreken en denk rustig na over wat het beste is om te doen.
Ik krijg de behoefte aan een rustigere omgeving, maar ben niet meer in staat deze in mijn eentje op te zoeken. Ik vraag een vriend mij te helpen die me apart neemt. We praten een beetje, wat mij afleidt van de gedachten in mijn hoofd. Uiteindelijk lukt het me zelf om weer terug te gaan naar de tent, waarna de trip zo goed als voorbij is.
Terugblik
Ik kijk niet per se slecht terug op mijn 2C-B trip, want het eerste gedeelte was heel leuk. Vanwege de vele gekleurde lichten die avond, op verschillende plekken, lijken ‘de kleurtjes’ een rode draad door mijn trip. Verder was het bij het slechte gedeelte van de trip belangrijk dat ik inzag dat mijn negatieve gedachten (‘ik ga te hard’) mij slechter deden voelen, en dat ik niet in paniek raakte maar rustig bleef en op zoek ging naar oplossingen om mij beter te voelen. Dat negatieve gedachten negatieve gevoelens veroorzaken en verergeren is uiteraard niet alleen bij het trippen, maar ook in het dagelijks leven. Deze trip heeft mij dat goed laten beseffen, en ik hoop daar in het dagelijks leven nu meer van bewust te zijn.
Ik ben van plan om na deze trip nog wel vaker 2C-B te gebruiken, maar het is mij duidelijk dat ik met 2C-B (en eventuele andere tripmiddelen) goed op moet passen met de dosering. Heftig trippen zal waarschijnlijk nooit iets voor mij zijn, maar hoe deze trip is verlopen geeft wel aan dat ik heb geleerd om beter met moeilijke situaties tijdens het trippen om kan gaan.
Geef een reactie