Dr. Zee ontwerpt, produceert en verkoopt nieuwe designerdrugs. Zaterdagavond gaf hij een interactieve lezing in de Amsterdamse bioscoop Cinetol.
“Het lastigste gedeelte van mijn werk is mensen ervan te overtuigen dat ik goed werk verricht. Zelfs mijn vrouw vertrouwt me niet”, zegt Dr. Zee voordat hij aan de lezing begint. Dr. Zee ontwerpt nieuwe synthetische cathinones. Een van zijn ‘successen’ is 3-MMC, een Nieuwe Psychoactieve Stof (NPS) met stimulerende en empathogene eigenschappen.
Dr. Zee is een Israëlische wiskundige, die toevallig in de wereld van de research chemicals is beland. Voordat hij legal highs begon te ontwikkelen werkte hij voor een glastuinbouwbedrijf. Inmiddels is hij bekend geworden als de ontdekker van mefedron (‘maar ik heb die stof niet echt ontdekt’).
Stel je voor dat je niet meer hoeft te slapen
The Psychedelic Society of The Nederlands had hem uitgenodigd om te komen praten over zijn werk. Naar eigen zeggen wil Dr. Zee anderen helpen baas over hun eigen brein te blijven. Het is zijn droom om allerlei taken die mensen verrichten te verbeteren met een bepaalde drug. Zo hoopt hij ooit een stof te vinden die slapen overbodig maakt. “Stel je voor hoeveel tijd je over zou houden”, zegt hij verlekkerd als hij op het podium over zijn werkzaamheden praat.
Kritisch publiek
Een deel van de bezoekers blijkt erg kritisch tegenover zijn werk te staan. Dat heeft alles te maken met het beschikbaar maken van onbekende drugs aan een groot publiek. Van die nieuwe drugs is niet bekend wat de risico’s precies zijn. Eventuele gezondheidseffecten worden pas ontdekt als het misgaat bij gebruikers die in het ziekenhuis belanden. “Voelt u zich daar niet schuldig over?”, roept iemand vanuit het publiek.
Dr. Zee zegt dat hij het verschrikkelijk vindt als er ongelukken met zijn drugs gebeuren. Tegelijkertijd is het moeilijk te geloven dat hij zich echt zorgen maakt om drugsgebruikers. Als wiskundige is hij vooral bezig met het analyseren van risico’s, terwijl hij zijn verantwoordelijkheid naar anderen afschuift. “I feel bad, but I’m not apologising”, zegt hij over de mensen die om het leven kwamen nadat ze zijn drugs hadden geprobeerd.
Drugsbeleid
Het beleid zorgt er namelijk voor, zo legt hij uit, dat mensen een nieuwe drug direct willen uitproberen zodra het legaal beschikbaar is. De grote vraag naar research chemicals zou waarschijnlijk niet bestaan als populaire drugs, zoals MDMA en speed, legaal en veilig verkrijgbaar zouden zijn. Daarbij hebben media een versterkend effect. Zodra een nieuwe drug op de voorpagina van de krant staat, willen mensen die stof uitproberen.
Dr. Zee heeft de afgelopen jaren allerlei veiligheidsmaatregelen ingebouwd om gezondheidsincidenten bij het grote publiek te verminderen. Zo zegt hij per drug 250.000 dollar te investeren zodat een toxicologisch rapport kan worden opgesteld. Hij test de nieuwe drug op zichzelf, op knaagdieren en op varkens voordat het op de markt verschijnt. De testresultaten worden gepubliceerd zodat iedereen kennis kan nemen van de nieuw ontdekte drug.
Industrie van legal highs
Zodra de Israëlische wiskundige over zijn ontdekking heeft gepubliceerd, verliest hij controle over de drug. Verschillende producenten kunnen zelf een manier bedenken om de stof te produceren en te verspreiden onder een groot publiek.
De lezing geeft een uniek inkijkje in de industrie achter de research chemicals. Want als er iets duidelijk wordt, dan is het wel dat Dr. Zee slechts een schakel is in een lange keten van producenten, distributeurs, handelaren en uiteindelijk gebruikers. Hij is de persoon die nieuwe drugs bedenkt, en gelijk een manier vindt om de productie daarvan grootschalig aan te pakken. Tegelijkertijd is dat precies wat de markt van hem verwacht.
Het blijft daarom de vraag of we als maatschappij beter af zouden zijn wanneer Dr. Zee met zijn werkzaamheden zou stoppen. Wie zou zijn werk overnemen? En gebruikt die persoon dezelfde veiligheidsmaatregelen? Het is inmiddels wel duidelijk dat er sowieso nieuwe drugs op de markt zullen blijven verschijnen, of Dr. Zee ze nou ontwerpt, of niet.
Lees hier welke maatregelen jij kunt nemen om research chemicals veiliger te maken