Truffels: een tripje met de meiden op een woonboerderij (tripreport)

Truffels-tripje-meiden-woonboerderij

Tijdens een meidenweekend op een woonboerderij in het oosten van Nederland kwamen we ineens met het idee om truffels te nemen. Het leek mij een ideale gelegenheid.

Lees ook: paddo’s / truffels veelgestelde vragen (F.A.Q.)

Twee van ons zagen een paddotrip toch iets minder zitten. Ik vond het sowieso best spannend, dus leek het me wel een fijne gedachten als er twee mensen nuchter zouden blijven. 

Met een kommetje soep

Rond een uur of drie namen we de porties in met een kommetje soep. We zaten op een fantastische boerderij midden in het groen en het weer was echt uitstekend. We lagen nog een beetje op het gras te kletsen toen het gesprek opeens stil viel omdat we ons allemaal zo zwaar voelden. 

De eerste effecten waren al heel snel merkbaar. We hadden hele visuele truffels en zagen allemaal caleidoscoop-achtige patronen in de strakblauwe lucht waar allemaal verschillende cartooneske figuren tevoorschijn kwamen. 

In het begin van de trip was ik best misselijk, maar omdat ik wist dat dat erbij kon horen vond ik dat niet heel vervelend. Toen die fase voorbij was, kon ik eigenlijk pas echt genieten.  Ik en twee anderen hadden best wel dezelfde soort trip en lagen continu te kletsen en grinniken over wat we allemaal voorbij zagen komen in het verbazingwekkende, ademende en gekleurde landschap. 

Overal gezichten

Eigenlijk alles was interessant: bloemen, bomen, paardenbloemen. Er waren allemaal verschillende structuren in te herkennen. Een andere vriendin (Chantal) had een extreem visuele trip en zag overal gezichten en patronen in. Ze kon op den duur een regenboog niet meer zien in de lucht omdat er allemaal patronen voor zaten. Zij had juist helemaal geen zin om te kletsen en trok zich liever een beetje terug. 

Toen de allerheftigste visuele effecten voorbij waren had ik meer zin om op ontdekkingstocht te gaan. Ik vond het erg leuk om rond te lopen in het huis en in de tuin en zo dingen heel anders te ervaren. Naar een andere plek gaan voelde opeens ook als een ontdekkingstocht. Het lopen door het huis voelde alsof ik door een heuvellandschap liep en als ik dan weer naar buiten liep leek het net of ik een fantastische gekleurde wereld instapte. Hierna ontdekten we al vrij snel hoe fantastisch het was om op de trampoline te springen omdat je de hele wereld ziet bewegen. 

Nadat we enige tijd op ons ‘trampoline eiland’ hadden doorgebracht merkten we dat de allerheftigste effecten voorbij waren en deze meestal in golven kwamen. We hadden zin om even een eindje te gaan fietsen om beesten te bekijken. 

Gelukkig met de natuur

Chantal had was inmiddels lekker in bed gaan liggen om daar een beetje te chillen. De rest stapte op de fiets en het voelde als een queeste toen we samen de oprijlaan afreden. Hoewel er nu geen patronen meer waren, was het fietsen wel fantastisch. We hadden nog nooit door zo’n prachtig mooi landschap gefietst. Onderweg stopten we een aantal keer om paardjes te aaien. Onze laatste stop was op een grasveld tussen allemaal bomen waar we toch nog wel iets bleken te merken van de truffels. We waren compleet overdonderd door de fantastische natuur en voelden ons intens gelukkig. 

Na de trip voelde ik me heel leeg en ervaarde ik prikkels sneller als intens dan normaal. De dag erna had ik dit nog steeds een beetje en was mijn hoofd wat warrig. Verder voelde ik me eigenlijk prima. Het was een hele leuke ervaring en ik ga er vanuit dat dit vaker gaat voorkomen op vriendinnenweekenden.