Ik nam thuis omgerekend 1,07 milligram 25I-NBOMe via een neusspray. Ik was onder de indruk van de visuele effecten. Jammer dat het zo’n risicovolle stof is.
Dit tripreport is eerder op drugsforum.nl verschenen
25I-NBOMe, vaak 25i genoemd, is een analoog van 2C-I. Aan het 2C-I molecuul is een 2-methoxybenzyl (BnOMe) groep geplakt met als gevolg dat de potentie van de stof naar schatting zo’n zestien keer zo sterk wordt.
Door deze significante verhoging van potentie in gewicht staat de stof 25I-NBOMe dan voornamelijk ook bekend om zijn hoge gebruiksrisico’s met betrekking tot overdoseringen. Wanneer een stof onder de milligram actief is volgt een dodelijke overdosering immers al snel.
De spray prikt mild in mijn neus
15:30 uur, T0:00: Ik spuit met behulp van een neussprayflesje ongeveer 214 microgram 25I-NBOMe in mijn neus. Het prikt mild maar gezien de horrorverhalen over nasale inname van ‘2C-X’ substanties is deze prik zwaar verwaarloosbaar. Het doet vrijwel geen pijn.
Op dit moment was mijn vriendin ook nog thuis, die moest echter werken die avond en kon zich dus niet aansluiten, ze is sowieso niet te happig op stofjes dus kwam op zich wel goed uit.
15:35 uur, T0:05: Opnieuw neem ik een spray van 214 µg. De effecten lijken vrijwel direct op te komen, het voelt haast alsof er een rechtstreekse druk verplaatsing is door de ’25i’ van mijn neus naar mijn hersens. De opkomst voelde net als bij andere ‘2C-X’ substanties tijdelijk een beetje lichamelijk ongemakkelijk, alsof het lichaam zichzelf even moet ‘fine tunen’ op de nieuw ontvangen input.
Bijna geen misselijkheid
Prettig was dat bij nasale inname er geen/nauwelijk sprake was van misselijkheid wat bij orale toediening met soortgelijke middelen nog wel eens wil voorkomen.
15:55 uur, T0:25: De derde spray van 214µg 25I-NBOMe ging mijn neus in. Na deze spray besloot ik om even te wachten met bij doseren om te kijken hoe de effecten insloegen bij mij en mijn gezelschap, vriendin ‘S’. Mochten we ons comfortabel voelen bij deze dosering zouden we overwegen om bij te doseren.
16:30 uur, T1:00: De effecten van nasaal ’25i’ had ik eerder ervaren, deze leken zeer snel op te komen, overeenkomend met eerdere ervaringen. Op het moment leken de effecten van de eerste 3 neusspray doseringen (642 µg totaal) in vol effect, het duurt naar schatting ongeveer slechts 30 minuten na nasale inname voordat de effecten zich volledig te ontwikkelden.
We bespraken hoe we ons voelden, waarop we allebei aangaven een zeer vermakelijke tijd te hebben. De 25I-NBOMe werd door ons beiden als zeer prettig ervaren, de kenmerkende pretspanning ook wel bekend van andere ‘2C-X’ stoffen was duidelijk aanwezig en we hadden beiden een grijns op ons gezicht die we niet meer weg konden krijgen. De effecten voelden zeer euforisch.
De eerste visuele effecten
Ook waren na de derde spray de eerste visuals tot uiting gekomen. Wat ons vrijwel meteen opviel was dat op deze grijze en grauwe dag de kleuren om ons heen na inname van de ’25i’ zeer intens waren geworden, dit ging gepaard met ‘bewegende lijnen’.
Mijn vriendin had een turkoois gekleurd hemd aan, de kleur turkoois straalde van haar hemd af naar de omgeving en kleurde de omgeving om haar heen in de turkoois kleur van haar hemd, dit leek voor zowel ‘S.’ als voor mij op te gaan.
Rond dit moment vertrok mijn vriendin richting haar werk, ze vertelde nog dat de ingrediënten voor de wraps die we zouden eten allemaal al klaar stonden op tafel in de keuken en dat we ze alleen op de wrap hoefden te leggen en de kipburgers even kort moesten opwarmen. We hadden expres een simpel te bereiden maaltijd klaar gezet zodat er niet teveel denkwerk aan voedsel bereiding verzet hoefde te worden tijdens het trippen.
Nog meer 25I-NBOMe
Na een poosje overleg met een licht warrige bijtoon besloten we dat ik nog 2 sprays (428µg) extra zou nemen (1070µg totaal dus) en ‘S’ zou nog 1 spray (214µg) bij zou nemen (856µg totaal).
17:00 uur, T1:30: Op dit moment nam ik mijn ‘vierde spray’, vriendin ‘S’ zou haar ‘vierde spray’ later pas tegelijkertijd met mijn ‘vijfde spray’ innemen.
Ondertussen had ik eveneens de ‘mood lamp’ aan gezet, een lamp die je op iedere kleur kunt instellen en ook langzaam van kleur naar kleur kunt laten veranderen. Ik kon me herinneren hoeveel pret ik had gehad van die lamp onder invloed van truffels in het verleden. Ik had hem ingesteld op strobe (langzaam overgaan van kleur tot kleur) maar het duurde niet lang voordat ‘S’ hem permanent op donkerrood had gezet, de afwisseling van kleuren was haar te intens en ze gaf aan rood op dat moment een ‘echt hele mooie kleur te vinden ondanks dat het het appartement in een bordeel veranderde’.
17:22, T1:52: Vriendin ‘S’ sloot zich aan en nam op dit moment haar ‘4de’ neusspray zodat we ongeveer tegelijkertijd ons op hetzelfde niveau zouden bevinden, het karakter van de trip sloeg vanaf hier flink om, niet op een negatieve manier maar werd qua ervaring toch duidelijk anders. Waar we eerst nog aardig begrepen hoe de wereld in elkaar stak kwam hier na de laatste spray/herdosering zoals ik later zal concretiseren veel verandering in.
Intense visuals
18:00 uur, T3:30: De effecten waren op volle toeren. Het uitzicht was prachtig maar zeer chaotisch, op het chaotische aspect zal ik later nog terugkomen. Maar voor zover ik me de visuals kon herinneren, deze waren adembenemend. Persoonlijk heb ik nog nooit zulke sterke visuals mee gemaakt op psychedelica. Er kwamen letterlijk momenten voorbij waarin ik naar adem hapte om even bij te komen van het intense kleurenpalet dat zich afspeelde in mijn appartement.
Alle objecten in de kamer hadden een gekleurde rand er overheen lopen die net als mijn ‘mood lamp’ langzaam van de ene naar de andere kleur veranderde. Het thema was kleur, overal was kleur, intense kleur die constant langzaam aan veranderde. Stilstaande objecten leken constant in beweging door wat leek als verschuiving van lijnen, zo leek het gordijn voor mij als water omhoog te stromen.
Perceptie van tijd slaat nergens op
Waar we ons eveneens nog flink over hebben lopen verbazen was dat de perceptie van tijd helemaal nergens meer op sloeg. Ik had zoals gewoonlijk bij gehouden op welke tijden ik wat naar binnen had gewerkt. Toen ‘S’ vroeg hoe lang al aan het trippen waren moest ik even het papiertje er bij pakken en veel moeite doen om de eenheden der tijd te ontrafelen, eenmaal ontrafeld kwam ik er tot onze grote ongeloof achter dat er nog maar 30-45minuten voorbij waren gegaan sinds onze laatste bijdosering, voor ons gevoel waren we toch al zeker 5uur onderweg op dat moment.
De tijd leek een eeuwigheid te duren en ik raakte toch lichtelijk in paniek omdat ik voor mijn gevoel zeer lange tijd keihard aan het trippen was. Ik moest denken aan het filmfragment van A. Shulgin waarin hij vertelde dat hij eens bang was geweest tijdens het trippen dat de tijd stil zou komen te staan en dus vervolgens voor eeuwig in een trip zou blijven hangen.
Toen ik ‘S’ vertelde dat we rond 21:00 uur waarschijnlijk wel weer aardig baseline zouden wezen en vervolgens nog op stap konden gaan mochten we dat willen moesten we er toch wel even flink om lachen gezien het feit ‘hoe lang we al wel niet aan het trippen waren die dag’. ‘S’ maakte ook nog een paar keer de opmerking dat tijd niet bestond en slechts een mensen verzinsel was, ik kon niet anders dan het met haar eens zijn.
We leven op onze instincten
18:30 uur, T4:00: Rond deze tijd zaten we vrij heftig in onze trip en leken we voornamelijk op onze instincten te leven, zo viel te merken dat ‘S’ toch liever een beetje afstand tussen ons beiden hield. Ondertussen ging ik even naar het toilet, toen ik terug kwam stond ‘S’ rechtop in de hoek en keek een beetje verwilderd om zich heen, ze liet weten dat de volgende keer dat ik naar het toilet ging ik het even moest laten weten en niet te lang weg moest blijven omdat het zeer onprettig voelde als er iemand ineens de kamer verliet. Achteraf gezien wel logisch maar op dat moment stond ik daar niet bij stil, zelf heb ik gelukkig nog nooit echt last gehad van angst onder invloed van psychedelica.
19:00 uur, T4:30: Op dit moment had ‘S’ tijdens het trippen toch al zeker 3 keer gemeld dat ze honger had, tot op dit moment had ik het steeds uit gesteld aangezien ik toch wel aardig ver van de wereld was. ‘S’ zelf was tot heden ook nog niet van de bank af gekomen. Ik raakte hiervan een beetje van slag, dit omdat er toch nog een gedachte in mijn achterhoofd speelde dat ik ‘gastheer’ was en had gezegd dat ze mee kon eten. Het probleem zat het niet in het feit dat ik geen eten wou klaar maken maar dat ik simpelweg niet meer wist hoe.
Ohja, we gingen wraps eten
Ik stond dan ook een poosje in de keuken, keek een beetje in de kastjes en alles ondanks dat de ingrediënten al klaar stonden op tafel in de keuken. Na een paar minuten riep ik vanuit de keuken naar ‘S’: “WRAPS! Ik herinner het me weer, we gingen wraps eten!” ‘S’ knikt een beetje verward mijn kant op: “ohja, we gingen wraps eten.”
Vervolgens begin ik wat dingen naar de woonkamer te verplaatsen waarvan ik me half denk te herinneren dat deze gebruikt worden voor het maken van ‘de wraps’. Vervolgens staan er voor ons op tafel in de woonkamer wat ingrediënten en hebben we nog steeds geen flauw idee hoe we deze wraps in elkaar moeten zetten.
Op dit moment bedenk ik me dat wraps in laagjes opgebouwd worden, ik leg een wrap voor ‘S’ neer op een bord en begin er mayonaise overheen te smeren. Als reactie zegt ‘S’: “Wat ben je nou aan allemaal aan het doen dan?”
Verschil in tolerantie
Het duurt een tijd voordat we de smaak te pakken hebben. Ondanks dat ‘S’ een aanzienlijk lagere dosering had genomen kreeg ik toch wel een beetje de indruk dat zij hem harder aan het trippen was dan ik, iets meer in de war in ieder geval. Dit ondanks dat mijn laatste keer psychedelica (2C-B) nog samen met haar was, aan tolerantie had het dus niet gelegen kunnen hebben.
Vanaf dit moment lukt het weer aardig om een wrap te bouwen, normaal gesproken leg ik zorgvuldig alle ingrediënten op mijn wrap maar in dit geval gooide ik alles lomp en willekeurig er bovenop. ‘S’ was al begonnen met haar wrap opeten, die vond drie verschillende ingrediënten wel voldoende.
Toen ik eenmaal klaar was met mijn wrap, rolde ik hem op waarop ik de oprechte verbaasde reactie van ‘S’ kreeg: Wauw, ik wou dat ik mijn wrap ook zo kon oprollen.
Tijdens het hele proces van voedsel maken had ik de hoop al een paar keer opgegeven een gezegd: “Vriend ‘R’ komt zo langs die kan eten voor ons koken.” Deze vriend zou echter pas een paar uur later langs komen (23:00 ergens).
Bizarre visuals in 4D
19:30 uur, T5:00: Na de paniek en chaos die bij het bereiden van de wraps kwam konden we eindelijk weer neer ploffen in onze zit plek en weg dromen bij de bizarre visuals van de ’25i’. Ik verwisselde regelmatig van zit plek om mijn omgeving van alle mogelijke perspectieven te kunnen zien.
Af en toe keek ik naar het gezicht van ‘S’, wat net leek op een schilderij. Het leek alsof mijn perceptie soms van 3D naar 2D leek te verschieten. Er was ook een moment waarop ik zei, het lijkt alsof ik je gezicht momenteel in 4D lijk te kunnen zien, wat ik daarmee bedoelde zal ik echter mezelf of de wereld waarschijnlijk spijtig genoeg nooit kunnen uitleggen.
‘S’ had lang haar met willekeurige slag er in wat wel goede visuals gaf met de gekleurde lijngloed dat zich overal omheen had geplaatst. Normaal heb ik nooit de behoefte gehad om naar ‘S’ te staren maar was het toch best interessant. Op een gegeven moment had ‘S’ haar gezicht half bedekt met een kussen en visualiseerde ik het hoofd van andere vriendinnen bovenop het lichaam van ‘S’.
Een overweldigend liedje
Eveneens kan ik me nog een moment herinneren na het eten dat ik voor me uit zat te turen naar de mooie visuals en ik geëmotioneerd raakte van een liedje dat voorbij kwam: ‘Lon Lon Ranch, piano versie’. Een liedje dat ik kende uit mijn puberteit van het spelen van Zelda op de N64, er rolde een paar traantjes over mijn wangen en voelde me overweldigd door gevoelens van nostalgie.
Toen we begonnen met ons tripje was de zon nog licht aanwezig en konden we de tuin nog inkijken. Na verloop van tijd werd het buiten donker en was alles voorbij het raam een zwarte waas geworden en waren de kleuren binnen donkerder en intenser geworden. De tripervaring kreeg hierdoor een wat meer duister randje, ik was wat dat betreft wel blij dat de intensiteit van de trip weer wat aan het afnemen was.
Vanaf dit moment begon ik ook een paar biertjes te drinken, om de scherpe randjes er een beetje af te halen zoals ik zelf zei. Dit leek ‘S’ ook wel prettig en sloot zich aan.
20:00 uur, T5:30: De heftigste effecten van de ’25i’ waren ondertussen toch alweer duidelijk voorbij, voor ons gevoel hadden we uren lang in de trip gezeten maar in realiteit was onze laatste bijdosering slechts een kleine 2,5uur geleden, eigenlijk een heel kort tripje dus.
Een paar lachgas ballonnetjes erbij
Omdat we de effecten nu ondertussen toch al wel gezien hadden en deze alleen nog maar verder leken af te nemen kwam ik met het voorstel om wat lachgas ballonnetjes er bij te pakken. Zo gezegd zo gedaan, niet veel later stond er een ‘slagroomspuit’ en een doos patronen op tafel. Zelf had ik nog nooit lachgas gecombineerd met psychedelica en was dus zeer nieuwsgierig hoe dit zou uitpakken. Kort daarop begonnen we tijdens de nasleep van de ’25i’ aan onze lachgas ballonnetjes te zuigen.
Normaal gesproken wanneer ik nuchter aan het lachgas zit krijg ik enkel het ‘metalige’ slowmotion effect met af en toe een lachkick tussen door. In de nasleep van ’25i’ waren de effecten van de lachgas echter totaal andere koek. ‘S’ en ik zaten tegenover elkaar en na de eerste keer lachgas dacht ik dat ‘S’ en ik dezelfde persoon waren en dat ik in de spiegel naar mezelf keek. Tegelijkertijd kregen ‘wij’ het hoofd van een kip welke er ook nog eens een pizza er bij greep.
Ik was volledig flabbergasted over de effecten en begon als een ongecontroleerd kind over wat ‘S’ te zeggen had heen te praten. Ik gedroeg me nog steeds een beetje als een klein kind door de ’25i’, een effect de ik ook vaak ervoer onder invloed van andere ‘2C-X’ substanties.
Het duurde in ieder geval niet lang voordat we p.p. zo’n 7 lachgas patronen er doorheen hadden gejaagd. De ‘kick’ van lachgas was enorm, waar ik in nuchtere toestand geen moeite heb mij in te houden met lachgas leek ik nu een wedstrijd te houden zo snel mogelijk alle lachgas patronen er doorheen te jagen. Ik wilde me iedere keer weer in een compleet nieuwe willekeurige wereld werpen waar ik vervolgens binnen vijf seconden weer alles over vergat. Lachgas onder invloed van psychedelica is waarschijnlijk de eerste substantie die ik ook ben tegen gekomen waarbij ik mezelf niet kan inhouden.
De sterkste effecten zijn voorbij
21:00 uur, T6:30: Vanaf dit moment waren de sterkste effecten voorbij en zag ik zo goed als geen visuals meer. Wat me nog wel bijbleef is dat ik me nog zeker 2 uur lang flink gestimuleerd heb gevoeld wat zich uitte in verhoogde activiteit en veel praten.
23:00 uur, T8:30: Op dit moment lijk ik mezelf weer baseline te voelen van de ’25i’ en voelde me verrassend goed gezien de heftige trip die ik net had gemaakt. Geen last van een dip, geen last van vermoeidheid, geen eens last van hoofdpijn, de volgende dag idem, ik had weinig te klagen in ieder geval.
‘S’ gaf aan achteraf wat meer aangeslagen te zijn door het tripje, dit zal ik nog een beetje toelichten in de conclusie.
Conclusie & terugblik
De visuals van ’25i’ staan in ieder geval in mijn top 3 als niet op #1. Of ik deze vaker op hogere doseringen ga uitproberen durf ik nog zo niet te zeggen maar de lagere doseringen (3sprays:642ug) zijn zeer leuk voor dat kleine beetje extra op de avond dat relatief gezien toch ook wel weer snel verdwijnt zonder bijwerkingen, zo zijn de effecten op lagere dosering na 6 uur alweer vrijwel geheel verdwenen.
Het is naar mijn mening erg jammer dat 25I-NBOMe zo’n link stofje is in gebruik aangezien de effecten die het geeft zeer vermakelijk zijn en visuals geeft waar je ‘u’ tegen zegt.
Achteraf gezien was de dosering voor ‘S’ wellicht iets te hoog. Ze had ervaring in het verleden met zo’n 21 milligram 2C-B. Maar omgerekend 850 microgram 25I-NBOMe was misschien toch net weer een stapje te hoog op dit moment. Ze was tijdens de trip een beetje angstig in ieder geval. Waarschijnlijk kwam dat ook door de zenuwen van een vreemde en intense ervaring. Ze gaf dan ook aan de volgende dag wat angstiger te wezen wat zich uitte in dat ze vrij snel schrok om kleine dingen.
In de nabije toekomst ben ik van plan mijn neusspray minder potent te maken door deze aan te lengen met (10ml) extra PG zodat ik uit kom op een dosis van ≈170ug per spray, 214ug per spray zijn voor mijn gevoel toch nog iets te grote stappen waar ‘S’ in dit geval bijvoorbeeld toch een beetje de dupe van is geworden.
Een gigantisch lang rapport weer, niet zo makkelijk/prettig om doorheen te lezen maar ik had de behoefte voor mezelf het zo gedetailleerd mogelijk uit te schrijven, in de toekomst zal ik meer mijn best doen om mijn rapportje beknopt en makkelijk verteerbaar te houden.
Geef een reactie