Een microdosis van een psychedelische stof zou helpen de creativiteit, productiviteit en concentratie te bevorderen. Maar voordat je zelf probeert te microdoseren moet je met het volgende rekening houden.
Lees ook het grote LSD microdosis experiment
Wat is het?
Microdosen houdt in dat je een heel lage dosering van een psychedelische stof neemt. Deze dosering is in ieder geval zo laag, dat er geen voelbare effecten worden waargenomen. Zoiets wordt ook wel een ‘sub-perceptuele dosis’, of ‘threshold dose’, genoemd.
Doorgaans worden LSD, paddo’s of truffels gebruikt om mee te microdoseren. Het gaat om een hoeveelheid van ongeveer een tiende van de normale dosering van de actieve stof.
Er worden veel effecten toegeschreven aan het op deze manier nemen van een psychedelicum. Zo rapporteren mensen mentale helderheid, kalmte, milde energie en toename in creativiteit en productiviteit. Ook wordt er melding gemaakt van anti-depressieve effecten, toename in focus bij mensen met concentratieproblemen, en afname van angst bij mensen met een angststoornis.
Het is echter moeilijk te zeggen wat het effect precies is, en of het niet (grotendeels) is toe te schrijven aan het placebo-effect. Er zijn wel meerdere grootschalige enquêtes gehouden. Zo houdt psychedelische wetenschapsveteraan James Fadiman zich al een tijd met dit soort onderzoek bezig. Onlangs stelde hij na zo’n onderzoek te kunnen stellen dat de effecten van microdoseringen geen placebo-effect zijn, omdat “..mensen die niet met elkaar in contact stonden toch dezelfde effecten omschreven”.
We moeten sceptisch blijven over dit soort uitspraken in het internettijdperk. De enige manier om placebo uit te sluiten is door een officieel placebo-gecontroleerde onderzoek uit te voeren. En dat heeft Fadiman niet gedaan.
Wat is het probleem?
Het afmeten van een microdosis is complex, vooral als het gaat om stoffen zoals LSD, die al actief zijn op microgram niveau. Omdat de dosering ‘sub-perceptueel’ dient te zijn, is het ook moeilijk te bepalen waar de scheidslijn ligt tussen licht trippen (een te hoge dosering) en het potentiële placebo-effect (een te lage dosering). Dit placebo-effect zou natuurlijk enorm gevoed kunnen worden door de verhalen die een gebruiker leest, en wordt daarmee een self-fulfilling prophecy. Daarbij is de definitie van ‘sub-perceptueel’ al problematisch, want hoe kan je stellen dat je iets merkt terwijl je het niet zou moeten merken?
Ook is het voor veel mensen moeilijk om LSD exact te doseren, omdat zegels niet altijd duidelijke doseringen bevatten, en het om minuscule hoeveelheden gaat.
Paddo’s en truffels zijn als natuurproducten per definitie moeilijk exact te doseren. De kans is altijd aanwezig dat iemand te hoog doseert en (lichtjes) tript op momenten dat dat niet gewenst is.
Ondanks dat stoffen als LSD en psilocybine fysiek veilig zijn, is het niet bekend wat de effecten op het lichaam zijn van regelmatige en langdurige toediening. Er bestaat echter de mogelijkheid op hartproblemen bij langdurig gebruik.
Tips
Mocht je alsnog willen proberen te microdosen, pak dat dan voorzichtig aan. Helaas is er op dit moment geen manier om betrouwbaar de hoeveelheid LSD op zegels te meten. Als je het vermoeden hebt dat de zegel 100 μg LSD bevat, verdeel dat dan in tien tot vijftien porties; die dan 6 tot 10 microgram per stuk zouden zijn. De beste manier om zulke microporties te maken is door LSD uit de zegel op te lossen in gedemineraliseerd water of pure alcohol. Je hebt daarvoor wel pipetten nodig die heel precies de hoeveelheid vloeistof kunnen afmeten.
Begin de eerste dag met een stukje op een lege maag. Wellicht voel je niks, misschien ook wel. Het effect zou subtiel moeten zijn, ‘sub-perceptueel’. Wacht hierna minimaal 2 dagen, en neem dan desnoods anderhalf of twee microporties. In het geval van paddo’s of truffels is het slim om flink wat paddenstoelen tegelijkertijd tot poeder te vermalen, omdat hiermee de actieve stoffen gelijkmatiger verspreid zijn.
Begin laag, je wilt niet licht trippen als je door het dagelijkse leven moet. Zorg daarom dat je de eerste paar keer geen verplichtingen hebt op die dag. Vraag je ook iedere keer af waarom je wilt microdoseren, en wees kritisch naar het antwoord. Verwacht niet dat het grote problemen op gaat lossen.
Doseer niet te regelmatig, houd je aan de dagen rust tussen doseringen in, en las vaak langere tussenpauzes in. Dit geeft je ook de mogelijkheid om te reflecteren op de effecten.
Ook zijn er mogelijk risico’s verbonden bij mensen met een bipolaire stoornis, psychosegevoeligheid, schizofrenie, angststoornissen of hartproblemen. Een microdosering kan de symptomen van deze aandoeningen versterken.
Geef een reactie