Kotsen aan de keta en wiet (tripreport)

ketamine

Ik had na een lange dag een huisfeestje bij een vriend gepland. Daar rookte ik een pijpje wiet en snoof wat lijnen ketamine. Helaas viel dat niet zo lekker.

Door Anoniem

Ik was bij iemand in de buurt van Dordrecht gaan slapen, omdat ik de volgende dag ’s ochtends vroeg een onderzoek had. De overnachting was niet optimaal en bezorgde mij dus ongeveer drie uur slaap, waarna ik moest vertrekken. Ik was een groot deel van de dag bezig met dat onderzoek. Toen ik rond 14:00 uur weer thuis was, stond ik gelijk klaar om wat vrienden te ontvangen. Er zou een ergens vlakbij feestje zijn die avond, waar ik met mijn beste vrienden en festivalbuddies naartoe zou gaan.

We begonnen voor het feestje lekker met wietpijpjes. Mijn tolerantie voor wiet is laag, dus dit kwam wel goed binnen. Vervolgens leek het me leuk een custom water bong van een 1,5L fles die ooit in mijn kamer was gemaakt te demonstreren. Na 3 hits daarvan zat ik goed in de gebakken banaan.

Keta aan de eettafel

Toen we aankwamen op het feestje, wat vlak bij mijn huis was, was het gezellig maar nog redelijk rustig. We kwamen twee mensen tegen die we voor het eerst hadden ontmoet op een festival van de zomer. Ze zochten een plekje om wat te eten dus bood ik mijn woonkamer aan. Terwijl ze bezig waren kwam een vriend aan zetten met de eerste lijntjes ketamine. Vier van ons zes leek het een goed idee een lijntje te doen. Ik was een van die vier vrienden wie het wel een goed idee leek.

Toen we terugkwamen op het feestje beviel het me al aardig. Het viel het me op dat in deze staat het juist fijn was dat het rustig was. Iedereen had aandacht voor de DJ en de muziek, iedereen had plezier en ik was al een beetje aan het dissociëren. De knapen die eerder in mijn woonkamer hadden zitten eten, wilden nog wel een lijntje dus ben ik mee gegaan een kamer in waar we allemaal een lijn deden.

“Ik stond op de rand van een diepte die ik nog niet eerder ontdekt had”

De aangeboden hoeveelheid ketamine leek me ietwat groot dus ik had er al een beetje minder van genomen. Na deze lijn voelde ik me vreemd en fijn maar ik had het idee dat ik op de rand stond van een diepte die ik nog niet ontdekt had. Ik doe altijd grondig onderzoek voor ik een substantie probeer en wist dus dat zowel keta als wiet psychoactief konden zijn, ookal had ik dit nooit ervaren.

Later besloot ik op mijn kamer met nog een lijn te doen. Toen ik deze zag vond ik hem eigenlijk te groot en was mijn plan hem niet op te maken. Ik wist me echter niet in te houden, en ineens had ik toch een redelijk dikke lijn er bij. Ik had al op wat losse momenten nog een paar keer mijn wiet pijpje er bij gepakt en dit begon ook in te werken. Ik vroeg na deze lijn mijn vrienden of ze zin hadden een rondje te lopen en dat leek ze wel wat. Toen we twintig meter van mijn huis waren begon de ketamine goed in te slaan.

Alles lijkt rond te tollen

Mijn gedachten begonnen rond te tollen. Mijn ogen leken rond te tollen en het was alsof ik mijn gedachten kon zien vliegen. Zinnen die ik wilde zeggen vormden zich lang of kort van tevoren in mijn hoofd en ik hoorde ze van binnen voor ik ze zei. Mijn motoriek was redelijk vreemd aan het worden op een komische manier. Ik denk vergelijkbaar met dronken zijn, maar dat ben ik zelf nooit geweest. Nog wat verder kwam ik tot de realisatie: “Holy shit, ik ben gewoon echt aan het trippen”. De wereld bewoog maar niet half zo snel als mijn brein. Gedachten spiraalde naar binnen en gleden met hoge snelheid alle kanten op. Herkenning van de omgeving versmolt tot eenheden, alle concepten leken tijdelijk en het was alsof ik mijn vrienden ter plekke stond te bedenken.

Op zoek naar een vriend

Een andere vriend die in de buurt woonde en ook op het feestje was, zag ik voor me als de persoon om me te begeleiden. Zodoende gingen wij langs zijn huis terwijl de piek van de trip mij greep. Het was zo verwarrend dat ik niet kon bepalen of ik een bad trip had of niet, ookal waren er af en toe flarden van realisaties dat ik me best goed voelde en dit eigenlijk wel leuk was.

Achteraf denk ik dat deze inschatting vooral vreemd was omdat de trip er zo onverwachts en overweldigen volledig was. De vriend was niet thuis maar hij was juist nog bij het feestje. Daarom liepen we maar weer met een omweg terug. Achteraf gezien vind ik het knap dat ik de weg zo goed en ongedeerd gevonden heb.

Bij het feestje vond ik de vriend die ik zocht en vertelde hem meteen dat ik echt aan het trippen was en het verder eigenlijk niet snapten. Hij ontving me in deze staat met open armen en zonder angst. Ik nam plaats naast hem en keek om mij heen. Aan mijn andere kant zat een andere vriend die ik die avond nog niet eerder had gezien. Deze vriend was meerdere malen psychotisch geweest maar eruit gekomen en de afgelopen 3 jaar niet meer ondanks zijn bizarre psychedelica consumpties in de tussentijd.

“Ik wil geen psychose”

Ik hoorde een zin zich vormen in mijn hoofd ookal probeerde ik hem te stoppen. Hij bleef suizen voor lang of kort tot hij inderdaad klonk zoals ik hem al had gehoord in mijn hoofd. “Ik wil geen psychose” zei ik tegen hem, en me realiserend dat deze zin geen bron of nut had volgde ik het op met “ik weet niet waarom ik dat zei, het is niet alsof ik nu denk dat het iets is nu ofzo” en hij reageerde begripvol en bracht me een glaasje water.

Toen ik hier wat slokken van had genomen en mijn tevredenheid dat ik de andere vriend die ik daar tot tripsitter had gedoopt had uitgedrukt, merkte ik dat mijn maag niet tevreden was. Ik zag weer een andere vriend en inwoner van het huis waar het feestje was. Ik merkte op dat ik misschien wel zou moeten kotsen en vroeg hem waar de beste plek zou zijn. Alsmaar deze zinnen zich van tevoren vormend als spiraal door mijn schedel en tijd continu schommelend van sloom tot normaal. “nou liever überhaupt niet” reageerde hij. Ik merkte dat het er toch echt aan kwam en zocht een plekje in het gras waar niemand zou lopen.

Weer naar huis

Nadat mijn maag me vertelde dat het zo genoeg was leek het me slim toch richting huis te gaan. Dit vertelde ik mijn tripsitter die ik vervolgens als een aanhankelijk kindje volgde omdat hij doei wilde zeggen tegen zijn vrienden. Aan de overkant van de straat was mijn maag echter weer ontevreden en na wederom een lozing in een stukje gras waar niemand zou lopen, vertrok ik richting huis. De inwoner van het feesthuis volgde ons ook, onder het mum van wat rust pakken van het feestje. Hier begon ik me zorgen te maken dat het uiterlijk van mijn gemoedstoestand zodanig erg was dat hij zich zorgen maakte en mee wilde. Mijn brein liet me echter niks horen als reactie dus tolde ik richting huis.

Thuis had mijn maag weer een bitter argument wat ik op het toilet loosde. Daarna, tollend en suizend, mijn ogen niet gewend aan het licht heb ik een tijd op de grond in de deuropening gezeten terwijl mijn tripsitter en de vriend een gesprekje hielden. Nadat deze vriend in de keuken een grote kom had gehaald en een glaasje water verplaatsten we ons naar de woonkamer waar ik passief en in mezelf gekeerd de trip probeerde te observeren.

Aanhoudende misselijkheid

Ik bleef me misselijk voelen als ik mijn nek of rug bewoog, dus probeerde ik dit niet te doen. Inmiddels waren mijn originele vrienden ook aangekomen en even wat gaan lezen. Weer vroeg ik me af hoe ernstig het uiterlijk van deze toestand er uit zag.

Na een tijdje ging de andere vriend die even veel ketamine op had terug naar het feestje en de andere twee naar bed. De vriend van het huisfeestje vertrok ook en zo zat ik stil met mijn tripsitter op de bank. Hier merkte ik op dat de trip minder aan het worden was ookal was mijn visie juist erger aangepast. Het kostte geen extra moeite maar wel intentie om te kunnen zien. Ik moest actief mijn ogen besturen en scherpstellen en zelfs dan gleden ze snel weer uit focus. Zo zat ik 10-30 min op de bank uit te pruttelen tot mijn maag rustig genoeg was naar mijn bed te verplaatsen. Hier viel ik snel in slaap ondanks mijn nog steeds tollende gedachten.

De volgende dag moesten twee vrienden snel weg. Met de laatste, die de avond er voor alleen een beetje bier had gedronken, ging ik op zoek naar de tripsitter. We vonden hem buiten aan het begin van een eigen trip van een halve zegel LSD. Hij vertelde dat het een rustige en duidelijke trip was en vertelde me dat hij het niet erg vond me te hebben moeten tripsitten ookal wist hij weinig over ketamine. “Je was heel makkelijk, ik hoefde niks te doen!”.

Geef een reactie