Candyflip: op zoek naar ultieme euforie (tripreport)

candyflip-zoek-ultieme-euforie-tripreport

Na mijn vorige candyflip wist ik zeker dat ik dit gevoel nog een keer wilde herbeleven, maar dan nóg beter.

Voorgaande ervaring: LSD, MDMA, 2C-B, truffels, DMT en meer.

De dag was eindelijk daar, overdag naar Liquicity Family Day en ‘s nachts naar Curated by Lenzman. Ik wist zeker dat dit de beste avond van mijn leven ging worden! De avond ervoor had ik al zorgvuldig mijn drugspakketje klaargemaakt: een capsule met 120 mg MDMA en een losse zegel LSD van ongeveer 200µg.

(EDIT: 120 milligram MDMA is een hoge dosis in combinatie met LSD)

Voorbereiding

Precies volgens planning kom ik rond 14.00 uur aan op station Sloterdijk en ben ik nog maar een half uurtje verwijderd van het eerste feestje. Aangekomen bij de security kijkt de jongen snel in mijn rugzak, voelt wat aan mijn jaszakken en ten slotte is mijn fannypack aan de beurt. Hier had ik een zakje Haribo perziksnoepjes in zitten maar deze werden helaas afgepakt, verder was er niets aan de hand en was het kon ik mijn vrienden op gaan zoeken.

Het is rustig binnen en omdat het nog vroeg is wordt er rustige liquid drum ’n bass gedraaid op de grotere stages. Ik besluit gewoon wat biertjes te drinken totdat het ongeveer 20.00 uur is, zodat ik nog kan genieten van mijn trip bij de laatste uurtjes van het eerste optreden, maar ik wel zo goed als nuchter ben als de avond is afgelopen. Als het uiteindelijk een uurtje of zes is, besluit ik me voor te gaan bereiden op de LSD: geen bier meer drinken, overstappen naar cola en water en natuurlijk ook wat eten.

Anderhalf uur later ben ik helemaal voorbereid, terwijl ik tussen een groepje vrienden op de main stage sta vertel ik aan mijn vriend Peter dat ik de zegel in mijn mond ga leggen. There’s no way back now. Terwijl ik mijn ding sta te doen bij de vrolijke muziek van Fox Stevenson, begin ik me steeds oncomfortabeler te voelen. Mijn lichaam krijgt een psychedelisch “misselijk” gevoel en de commerciële vibe van een grote stage geeft me een grote drang om weg te gaan. Ik besluit daarom om samen met Peter een kijkje te gaan nemen bij de tweede stage.

Blij gevoel

Ik had een witte fidgetspinner meegenomen en besloot hiermee te gaan spelen terwijl ik weg aan het dromen ben op de muziek. Ondertussen begin ik me bewust te worden van de euforie die ik voel op dat moment: het blije gevoel dat de muziek mij geeft in combinatie met LSD is zo ontzettend prettig dat het niet met woorden te beschrijven is. Het is erg moeilijk om feestjes te vinden waar ik onder invloed kan zijn van LSD, de juiste sub genres kan horen en me zo comfortabel en vrij kan voelen tussen het publiek dat ik zonder schaamte elke dansmove durf te doen die in me op komt.

Iemand vond het erg leuk dat ik met een fidget spinner aan het dansen was en sprak me aan. Ik had geen idee dat ik al zo hard aan het trippen was en het formuleren van gepaste reacties ging me maar moeilijk af. Ik werd uiteindelijk zo hard gemindfuckt dat ik me zonder aanleiding voor de tweede keer voorstel aan de jongen terwijl ik dat een minuut daarvoor al gedaan had. Na een super korte ongemakkelijke stilte realiseer ik me wat ik zojuist gezegd had en verontschuldig ik me voor mijn vage gedrag: “Wat ik zojuist zei klopt helemaal niks van, ik ben nogal hard aan het trippen.” De jongen zegt lachend dat hij het snapt en het praten ging vanaf dat punt ook gelijk een stuk beter.

Ondertussen staat er helemaal niemand meer te dansen. Iedereen zit rustig op de chill plekken achterin de tent maar omdat ik me zo energiek en blij voel kan ik me er niet echt druk om maken. Ongeveer een half uur later komt Jay me opzoeken in de chill-out. Lachend tikt hij me aan en zegt vol verbazing dat hij ieder chill plekje af was gegaan omdat hij er niet van uitging dat ik daar in m’n eentje zou staan dansen. We besluiten om naar ons kluisje te gaan en het is tijd voor het moeilijkste deel van heel het avontuur: op mijn LSD-piek vanaf de ene uitgaansgelegenheid naar de andere te gaan.

Reizen met de metro

Buiten de sfeer gelijk super grimmig. Onvriendelijke taxironselaars proberen iedereen over te halen een taxi te nemen maar Jay is gelukkig zo goed als nuchter en hij leidt mij richting het dichtstbijzijnde metrostation.

We moeten overstappen en ik begin nu pas te realiseren waar ik eigenlijk mee bezig ben. In mijn super belachelijke hippy outfit bevind ik me plots in een metrostation waar normale, nuchtere mensen zijn die nu pas op het punt staan om op stap te gaan. Het zou eventjes doorbijten worden om met mijn psychedelische mind rustig te blijven in deze nieuwe omgeving. Om mijn onrustigheid wat te kalmeren doe ik oortjes in en probeer ik met Jay een gesprek te voeren.

Voor we het weten zijn we al op onze eindbestemming. We kunnen eindelijk naar het feestje gaan waar ik mij al zo lang op verheugd heb.

Het was niet moeilijk om Freek te vinden, hij stond netjes voor de venue te wachten op ons. Ik stop snel alle verboden middelen in mijn onderbroek zodat we samen in de rij kunnen gaan staan. Ondanks de lange rij komen we snel aan bij de security. Redelijk kalm besluit ik in de middelste rij te staan om gefouilleerd te worden. Ik ben aan de beurt maar omdat de hippy kleding die ik droeg veel lagen had met overal kleine vakjes lijkt het voor mijn gevoel een eeuwigheid te duren. Ik weet niet of het door de LSD kwam maar de check voelde een stuk langer in ieder geval.

MDMA-capsule bij Lenzman

Het eerste setje is nog bezig, de muziek en de vibe zijn perfect en het lukt me vrij snel om mijn space te vinden in deze nieuwe omgeving.

Ondanks dat ik nog niet volledig geacclimatiseerd ben, besluit ik na een kwartiertje al de MDMA-capsule in te nemen. De twee grootste redenen hiervoor waren dat ik de hele avond al super stabiel aan het trippen was en het me onmogelijk leek dat MDMA een negatieve invloed zou gaan geven op deze trip, dit was echter erg naïef van mij. Direct nadat ik de capsule doorgeslikt had begonnen mijn visuals uit het niets heel erg toe te nemen, zo erg dat ik nog maar met moeite de realiteit van mijn visuals kon onderscheiden. Ik vertel tegen Freek wat ik voel en vraag aan hem of hij een rustig plekje op wilt zoeken als ik het niet meer aan zou kunnen.

Vrij kort nadat ik Freek ingelicht had, besluit ik dat het verstandig is om toch maar het zekere voor het onzekere te nemen en ik loop samen met Freek de zaal uit. We komen uit bij een klein café onder de grote zaal. Het was hier erg rustig en er waren voldoende plekjes om zonder zorgen tot rust te komen. Ik zei tegen Freek dat het erg overweldigend is dat alleen het doorslikken van een capsule zo’n grote wending geeft aan een LSD trip.

Ik probeerde de schrik om te zetten in positieve gedachten en een door een diep gesprek met Freek kon ik de negatieve gedachten al snel achter me laten. Midden in het diepe gesprek voelde ik een super intense rush van euforie door mijn lichaam schieten, nog sterker dan alle euforische momenten die ik eerder heb gevoeld met LSD of MDMA. Het was ook een stuk intenser dan bij de lager gedoseerde candyflip die ik drie maanden daarvoor al had gedaan.

Meer MDMA zou onverantwoord zijn

Dit was dus waar ik naar op zoek was… Meer MDMA dan dat ik nu in mijn systeem had zou onverantwoord zijn, met meer LSD zou ik niet meer kunnen functioneren. Van alle feestjes die ik bezocht had in mijn leven was dit ook veruit de beste.

We waren aan het praten over hoe deze candyflip nog beter zou kunnen worden. Omdat we in een café zaten kwam ik al snel op het idee om een biertje te halen voor ons. Terwijl ik tevreden mijn biertje zat te drinken kwam er een jongen aan tafel zitten, het was vrij duidelijk dat hij MDMA op had en begon direct met ons te praten. We zaten hier allebei eigenlijk niet op te wachten omdat het diepe gesprek dat we hadden gelijk omsloeg naar een oppervlakkig gesprek met een jongen die we niet kende. Ik vond het te moeilijk om te vragen of hij ons alleen wilde laten dus vroeg ik aan Freek of hij mee naar de zaal wilde toen onze biertjes leeg waren.

De vibe in de zaal is nog steeds perfect en ik heb nog een paar uur over om te kunnen dansen. Ik ga tussen een groepje mensen uit dezelfde stad staan en het blijkt dat bijna iedereen ook MDMA op heeft. Iedereen is super vrolijk en de jongens zijn het met me eens dat de kwaliteit van de muziek die we horen wel erg exceptioneel is voor een Nederlands feestje.

De tijd gaat ook zo bizar snel, voor ik het weet is het al 04.00 uur en ik merk dat het effect van zowel de MDMA als de LSD al sterk is afgenomen. Ik vind het jammer dat ik vaak tijdens MDMA niet genoeg bewust ben van de magie van de ervaring en probeer daarom de overgebleven euforie zo diep mogelijk te koesteren. De naspace was erg prettig en ik kon me nog goed vermaken in het laatste uurtje.

Terugblik

De dagen na deze trip heb ik geen kater gehad, sterker nog: ik voelde me juist beter dan normaal! De candyflip heeft ook een permanent effect achtergelaten: bij het luisteren van bepaalde nummers krijg ik korte flashbacks van Curated by en heb ik het hele nummer lang kippenvel.

Ik merk dat veel mensen niet precies weten wat MDMA te bieden heeft en hoor regelmatig dat uitspraken als “hard gaan”, “vaag worden” en “bij pakken” meer overwicht hebben dan het woordje euforie. Mijn advies is: respecteer de drug en je zult beloond worden ☺.