Ik heb ongeveer twee jaar geleden voor het eerst LSD gedaan. Het had wat tijd gekost om mijn gedachten af te buigen van de negatieve ervaringen die je vaak hoort. Maar uiteindelijk begon ik met een half zegeltje.
Die eerste trip vond plaats in een bos, terwijl twee andere vrienden van me een boom aan het beklimmen waren. Het begon met een cirkel, zoals iedereen die kent van de gezellige zomerpicknicks op een grasveldje: in een rondje kletsen met elkaar met op de achtergrond een muziekje aan.
Toen begon de eerste vriend de effecten te merken. Hij stond op en liep naar de boom toe die hij en een andere vriend zojuist beklommen hadden en begon deze (hoe vreemd dit misschien ook lijkt) te betasten. Hij raakte de boom op elke mogelijke plek aan en beschreef zijn ervaring aan ons.
Wij zaten ondertussen in een soort limbo tussen de space en de opbouw in, dus we verklaarde hem voor gek en gingen door met ons gezellige cirkeltje. Na een tijdje begonnen wij drieën ook het effect te voelen, en ik denk dat tot de dag van vandaag mijn perfecte omschrijving als volgt is: het begint bij een knoop in je maag, die in het begin nog niet heel speciaal voelt. Na verloop van tijd groeit te knoop en begin je rare lichamelijke effecten te merken: plassen werkt soms wel en soms niet, soms zweef je als het ware en soms loop je met stappen alsof je een soort godzilla bent geworden (heel zwaar dus) en je begint je lichaam stukje voor stukje opnieuw te ontdekken. Dit fenomeen blijft vaak een tijdje doorgaan. De knoop in je buik blijft groeien tot deze ineens niet zo fijn meer voelt. Kort daarna begint de knoop dan ook op te lossen en begint de trip (meestal ongeveer 1,5 uur na inname).
Terug naar het verhaal: wij begonnen het allemaal te voelen en snapte ineens waarom onze vriend de boom aan het betasten was; hoe meer aanraking, hoe meer energie je opnam en gaf aan een object. Een boom is een levend iets, en ik was daar nooit heel bewust van in mijn leven, maar tijdens deze eerste trip kwam voor mij dit besef. Ik merkte dat de wereld zich vertaalde in energie, om precies te zijn vibraties. De aarde onder mij had een zeer lage vibratie, de bomen om ons heen ook en ikzelf had een vibratie hier ergens tussen in.
Na een tijdje besloten we weer terug te gaan naar de bewoonde wereld en hier aangekomen merkte ik dat de wereld om mij heen (de door de mens gemaakte wereld) een veel hogere vibratie was. Ook hier hebben wij met ons groepje zo goed als elke steen op ons pad aangeraakt om energie op te nemen en af te geven.
Na deze intense middag en avond ben ik in bed neergeploft en na hier een daar nog een closed-eye visual te hebben ervaren (oh god, wat zijn die toch mooi!) ben ik vredig in slaap gedoezeld.
Ondertussen (een jaar of twee later) heb ik een keer of zeven LSD gebruikt, en ik heb elke keer soortgelijke ervaringen gehad. Zoals de titel ook al aangeeft heb ik vaak het idee gehad een te zijn met de dingen om mij heen. Ik kon energie (lees: vibratie) opnemen en afgeven aan mijn omgeving en heb hierdoor een aansluiting met deze omgeving ervaren. Het heeft voor mij een bewustzijn gecreëerd waar ik elke dag nog dankbaar mee leef.
Namasté