Samen met twee vrienden heb ik een poos geleden een creatieve LSD-trip gehad. We begonnen wat in het wilde weg te schilderen. Een deel van dit tripreport hebben we live tijdens de trip geschreven.
Lees ook de veelgestelde vragen over LSD
Voordat het feestje begon, zijn ik en Anton en ik naar de action geweest om spullen te halen om ons mee te vermaken. We kwamen bij Anton weer thuis met een kilo van dat slijmerige spul, grote tekenvellen, kleurplaten en spullen om met te tekenen, een mooie collectie.
Bernard moest nog werken dus het moment van inname was pas aan het begin van de avond, om 18:14 uur om precies te zijn. We voelen allemaal wel wat gezonde spanning als we de zegels innemen. Ik en Anton gaan voor een hele zegel, Bernard neemt een halve. Terwijl we wachten roken we nog een jointje en lullen we wat over het leven.
“T+ 01:00: de eerste effecten beginnen zichtbaar te worden, iedereen wordt rustiger, stil beetje van de muziek genieten. Kamer begint rustig te ademen.”
Na een uur begint het merkbaar te worden dat we er iets van voelen. De gesprekken vallen verder stil en iedereen is wat voor zich uit aan het staren. De effecten zijn nog mild en blijven voornamelijk nog bij het licht ademen en golven van de verschillende voorwerpen in de kamer.
Geluiden in ultra-HD
“T+ 02:02: valt me op dat audio heel belangrijk is, muziek is veel mooier dan normaal. Ook meer dan met andere tripervaringen”
Ik heb al redelijk wat ervaring met psychedelica en het is nog nooit voorgekomen dat geluid zo een duidelijke leidraad was in de trip. Natuurlijk doet muziek altijd veel voor de sfeer van een trip. Alleen is mijn ervaring dat de muziek vaak meer een soort begeleiding is voor het visuele en het mentale. Deze keer was het voor mij de focus. Dit viel me na twee uur pas echt op.
Dat moest natuurlijk even ontdekt worden dus heb ik met mijn ogen dicht me volledig gefocust op de muziek. De muziek leek toen zichtbaar te worden op een manier zoals alleen psychedelica dat kan laten zien. Dit was dusdanig mooi dat ik haast vergat te ademen. Als er mensen zijn met een fetisj voor muziek dan snap ik ze nu volledig.
Kinderachtig kleuren
Terwijl ik mezelf aan het verliezen was in de funky en jazzy klanken van de muziek die we hadden opstaan was Anton begonnen met kleuren. Eerst werd een poging gedaan aan een van de kleurplaten maar dat was toch allemaal wat lastig. Groot vel erbij dus. Hier ging Anton helemaal in op. Zoals hij het beschreef wist hij zelf ook niet wat ‘ie aan het tekenen was, maar deed hij wat goed voelde. Dat resulteerde in onderstaande tekening.
Zo is het om te trippen in een museum →
“(21:48) We zijn eigenlijk ook allemaal maar gewoon kinderen die willen spelen.“
We zijn het er allemaal over eens dat het een prachtige tekening is. Ondertussen is iedereen aardig met z’n eigen ding bezig. Er wordt nog wel gepraat af en toe maar het is voornamelijk stil. We genieten alle van de muziek en de vele dingen die er zijn om naar te kijken in Antons kamer.
“(22:14): Tijdsbesef is echt weg. Elk ander besef eigenlijk ook wel”
Wat een geluk
Er hangt een sfeer van kinderlijk geluk in de kamer. Nog steeds wordt er niet veel gepraat maar in die momenten dat we kletsen wordt er vaak ook schaterend gelachen. Ik krijg om de zo veel tijd een soort warme golf over me heen van goede gevoelens. Ik ben ongelofelijk tevreden met mezelf en wat ik allemaal heb bereikt in m’n leven. Dit soort momenten heb ik vaker met psychedelica maar het lijkt deze keer extra sterk te zijn.
“(23:21): Nu ik in de trip zit, wetende dat andere dit gaan lezen ooit. Voelt het soort van alsof ik ze iets heel persoonlijks laat zien. ‘Hoi mensen die dit ooit lezen en ik van de toekomst. Het zij je gegroet, dat je maar een mooi leven mag hebben.’”
Bernard gaat ook voor het tekenen. Hij wil een bepaalde natuur video/gif natekenen die Anton op een meditatieapp heeft laten zien. Na een poosje komt daar de volgende tekening uit.
Richting de afterspace
“(23:46) Ik lijk in een soort afterspace te komen af en toe.“
De effecten lijken langzaamaan af te bouwen hoewel ze nog zeker aanwezig zijn. We worden ook langzaamaan wat meer spraakzaam. De effecten en de ervaringen van de afgelopen uren worden al wat besproken maar nog regelmatig valt het weer stil en staart iedereen weer naar een muur, plafond of vloer.
“(23:57): Bernard maakt tevreden bromgeluidjes.“
Anton begint nog aan een derde tekening. Nogmaals weet hij niet wat hij precies gaat maken maar dit keer laat hij het gewoon gebeuren. Ik kijk in verwondering naar alle kleuren die uit de pennen komen. Hoewel soms de kleuren ook van plaats wisselen of allemaal hetzelfde worden. Het is wat lastig te volgen maar ongelooflijk leuk om naar te kijken. Na een poos komt Anton met de laatste creatie van de avond omhoog van de vloer.
De afsluiting en naar huis
We blijven nog een aantal uren in Antons kamer hangen terwijl iedereen uit de trip komt. Inmiddels hebben we ook een aardige hoeveelheid geblowd en begint het langzaam van trippen over te gaan in gewoon stoned zijn. We praten een tijdje na over wat LSD nou precies met ons doet en wat dit nou zo anders maakt dan andere psychedelica. We kunnen onze vinger er niet precies op leggen wat het nou zo anders maakt behalve dat we mentaal ook meer hebben getript. Wel is ons de trip alledrie erg goed bevallen. Allemaal zijn we het er wel over eens, dit vraagt naar meer.
Rond 03:15 uur gaat Bernard naar huis. Een half uurtje later ga ik er ook vandoor. Thuis vul ik mijn vaporizer nog een keer en ga ik met m’n koptelefoon op nog even heerlijk in bed liggen. M’n hoofd is overduidelijk nog niet klaar met dingen verwerken dus het duurt nog een goede drie kwartier tot een uur voor ik echt slaap, maar als het zo ver is, slaap ik ook heerlijk.
Geef een reactie