De Nederlandse overheid voert oorlog tegen mensen die drugs maken, verkopen, bezitten, huisvesten of vervoeren. Maar uit een aantal recente voorbeelden blijkt dat hoogwaardigheidsbekleders ook niet vies zijn van wat drugs hier en daar.
Nog niet zo lang geleden werd Nederland opgeschrikt door de penningmeester van een lokale CDA-afdeling die het grootste xtc-laboratorium ooit in een schuur had staan. Volgens de politie kon er maarliefst 150 (!) kilo MDMA en 100 kilo amfetamine per dag in dat lab geproduceerd worden. Daar zouden ongeveer 3 miljoen mensen een heel leuk feest mee kunnen hebben, maar dan elke dag.
Megagroot drugslab in Leende. Staat in de persoonlijke top3 van de ontmantelaar van de politie. #ob pic.twitter.com/zaMBzlAn76
— Youssef Zerrouk (@YoussefZerrouk) February 24, 2017
Incident
Dat xtc-lab in Leende was natuurlijk een incident, zou je denken. Die CDA-penningmeester was gewoon een fout figuur. Hij had zich als een wolf in schaapskleren binnen een lokale politieke partij heeft weten te wurmen. Dit gebeurt niet aan de lopende band. Toch?
Toch was het afgelopen weekend weer raak. Dit keer werd een wietkwekerij gevonden in het huis van een hoogwaardigheidsbekleder van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Ja, dat lees je goed. De man is jarenlang gevangenisdirecteur geweest en werkte sinds enige tijd voor het ministerie. Ondertussen had hij 114 wietplanten thuis staan om een zakcentje bij te verdienen.
Lopende band
Bij nader inzien lijken dit soort praktijken wél aan de lopende band te gebeuren. Dit jaar moesten in verschillende gemeenten overheidsgebouwen worden gesloten omdat sprake was van drugsproductie. Zo heeft de burgemeester van Eindhoven de Wet Damocles gebruikt om een pand van de gemeente, waar een xtc-lab werd ontdekt, een jaar lang op slot te doen. Je verzint het niet, maar het gebeurt wel.
Ook in de gemeente Gilze-Rijen werd een pand van de gemeente gesloten op last van de burgemeester. Dit keer werd er een wietpantage met 896 (!) stekjes aangetroffen in het gemeentegebouw. Zware criminaliteit dus.
Overheid als verdachte
Als de bovenstaande voorbeelden zouden worden behandeld zoals elke andere drugszaak, dan waren nu in ieder geval het ministerie van Veiligheid en Justitie, de gemeente Gilze-Rijen, de gemeente Eindhoven, de gemeente Leende én de lokale CDA-afdeling van de gemeente Leende verdacht van deelname aan een crimineel netwerk.
Maar zo werkt het natuurlijk niet. Een overheid die actief strafbare feiten pleegt is onmogelijk. Dus wordt een van de verdachte ambtenaren aangewezen en direct ontslagen. Zo houden politici en omringende hoogwaardigheidsbekleders hun handen schoon. Zij hadden immers geen xtc-lab in hun schuur staan.
Ondermijning
In het recent verschenen boek De Achterkant van Nederland maken de schrijvers Pieter Tops en Jan Tromp zich openlijk zorgen om de ‘ondermijning’ die met drugscriminaliteit gepaard gaat. Criminelen zouden proberen te infiltreren in het bestuur om meer grip op hun eigen zaken te krijgen. Helemaal achteraan in het boek staat nog een klein stukje tekst, een disclaimer zou je het bijna kunnen noemen, over een ander perspectief op drugscriminaliteit:
“Aanpak van ondermijning en drugsbestrijding worden ook wel geassocieerd met paternalistisch en weinig productief overheidsoptreden. In die redenering is het juist de overheid die misdaad uitlokt, door zaken te verbieden of activiteiten te criminaliseren die zich daar eigenlijk niet voor lenen.”
De Achterkant van Nederland van Pieter Tops en Jan Tromp, pagina 240
Misschien wordt het tijd dat de overheid gaat erkennen dat de drugsoorlog gefaald heeft, voordat onze staat daadwerkelijk onderdeel wordt van een crimineel netwerk.