Twee keer eerder heb ik 2C-B gedaan, dat was thuis met mijn beste vriend. Ik ben nog altijd nieuwsgierig naar de drug dus ik besluit de 2C-B gewoon in mijn eentje te nemen. Buiten, want mijn ouders zijn thuis.
Door Anoniem
Lees ook: 2C-B veelgestelde vragen (F.A.Q.)
Laat me allereerst even zeggen dat ik het niet zou aanraden om buiten in je eentje een rare designerdrug doen. Maar het leek me op dat moment interessant om te proberen en het was niet koud buiten.
Het is 11 uur ’s avonds. Ik zit nu op een bankje in het park, de 2C-B die ik een uur geleden heb genomen (19 milligram in één keer) is goed aan het inkicken en ik ben zojuist op het idee gekomen een tripreport te gaan schrijven.
Magische versie van de wereld
Alle bewegingen die ik maak moeten supersnel: heel snel typen, zo hard mogelijk willen fietsen (maar ook echt alsof een politiewagen me achtervolgt). Ik ben me heel bewust van al het licht dat zich in mijn gezichtsveld bevindt. Het voelt alsof ik in een soort game zit: als ik om me heen kijk, lijken sommige dingen normaal en andere dingen hebben een soort game-achtige geanimeerde vibe. Het ziet eruit alsof ik in een soort magische versie van de normale wereld bent.
Ik ben me bewust van alles wat ik doe alsof mijn leven een spel is. Ik ben de gamer die mijn lichaam bestuurt. Het scherm van mijn telefoon begint nu ik die laatste zin typ ook aan te voelen alsof het krom in mijn hand ligt als een gamecontroller, waarschijnlijk deels doordat die gedachte door me heen ging en ik het me ging voorstellen.
Mijn hartslag voelt heel intens, daarnaast worden mijn handen soms opeens heel warm.
Gekke hallucinaties
Ik heb net ook een gekke hallucinatie gehad. Het begon met gekke rode puntjes in de bomen, en toen ik later naar een punt verderop keek zag ik een of andere doodle; ver weg was er een hoofd zonder lichaam, dat steeds geleidelijk op en neer deinsde en veranderde in een hand die zo groot was als het hele hoofd. Die hand stak zijn middelvinger op, dan werden het twee handen met middelvingers. Elke keer als ik beter wilde kijken werd het kleiner en werd het weer voor de helft een hoofd.
Muziek is echt de helft van mijn hele tripervaring; ik heb de hele tijd 2 oortjes in. Harmonisch goed gekozen akkoorden en melodieën kunnen je, meer dan normaal, laten voelen alsof je niks anders meer kunt dan onder de indruk zijn van wat je oren aan het ervaren zijn. Vergelijk het met het gevoel dat je krijgt terwijl je in een achtbaan supersnel naar beneden gaat.
Eventjes nuchter
Mensen die langslopen zijn alsof er een scheur in mijn magisch geworden perceptie ontstaat; je ziet de werkelijke wereld weer alsof je nuchter bent. Die scheur herstelt zich heel langzaam weer nadat de perso(o)n(en) weer weg is / zijn.
Ik heb nog wat rondgelopen in het park en ben naar huis gegaan. In mijn kamer heb nog een goede tijd gehad starend naar mijn aquarium (de vissen veranderden steeds van kleur).
Rond 2 uur (3 uur na inname) begon ik aan slaap te denken. Daarna kwam mijn trip al snel aan een eind. Het was een tof experiment!
Geef een reactie